Ջրափոսը մեծ էր, շատ մեծ: Նաև զարմանալիորեն մաքուր: Գիշերն ուժեղ անձրև էր եկել, իսկ հիմա, առավոտյան, երկինքը կապույտ-կապույտ էր` պստիկ թեթև ամպերով: Աշխատանքի շտապող մարդիկ արագ-արագ անցնում էին` շրջանցելով ջրափոսը: Մի պստիկ երեխա եկավ ու ուզում էր ջրափոսի մեջ ցատկել, բայց մայրիկը համարյա օդում բռնեց նրան, տուտուզիկին թեթևակի խփեց ու տարավ:
Հոգնած ու ծերուկ մի շուն մոտեցավ ու ջուր խմեց ջրափոսից, հետո խաղաղ աչքերով նայեց երկնքում սահող ամպերին ու հեռացավ:
Ժամադրության սլացող մի ճնճղուկ թռիչքի ընթացքում շտապ նայեց իր արտացոլքին ջրի մեջ, գլխի փետուրներն ուղղեց ու շարունակեց ճանապարհը:
Քամին թեթևակի քշելով մի տերև բերեց ու նետեց ջրափոսի մեջ: Ասֆալտին ու մարդկանց կոշիկներին սովոր տերևը կարծեց, թե էլի թռչում է , պստիկ, թեթև ամպերի հետ, ժամադրության շտապող ճնճղուկի հետ, չգիտես ինչու նաև հոգնած ու ծերուկ շան հետ:
Իսկ ջրափոսը շատ մեծ էր: Նաև զարմանալիորեն մաքուր: Երանի այսօր արևը չհայտնվի…Անահիտ Ալեքսանյան
1 Մեկնաբանություն:
Լաաաաաաաաաաաաաաաաաաաաավն է :Դ