Միշտ էնքան լավ ա եղել ամեն տեղ լինել ամենապուճուրը (իհարկե դրա հետ մեկտեղ լինել շատ խելացի ու մեծավարի դատող)... Միշտ վստահ լինել, որ ես դեռ էնքա~ն ժամանակ ունեմ ու լիքը-լիքը բան կհասցնեմ...
Իսկ հիմա էնքան լավ ա, երբ ես արդեն պուճուր չեմ, բայց ունեցել եմ աշխարհի ամենալավ ու ամենաերկար մանկությունը, երբ դատում եմ շատ ավելի խելացի ու հասուն... Էնքան հաճելի ա, երբ հասցրել եմ էն ամենը, ինչի մասին երազել եմ ու կյանքս լցրել եմ ամենաուրախ գույներով... Ու երբ գնահատում եմ ամեն օրս ու ամեն վայրկյանս ու հիմա էլ գիտեմ, որ լիքը ժամանակ ունեմ ու լիքը գործ, որոնք բոլորն էլ հասցնելու եմ :)
Ինչ-որ ոչ մի կերպ չէի համակերպվում 20 տարեկան դառնալու մտքի հետ... էլ չեմ ասելու ես տասնը~.... տարեկան եմ ... Մի քիչ ծանր տարանք , բայց ամեն ինչ տեղն ընկավ, որովհետև ով էլ ունենար էսքան հրաշք ծնունդ, իրա մոտ էլ ամեն ինչ տեղը կընկներ, էն էլ ո~նց....
Ուրեմն...... Ահա թե ինչպիսին էր մոծակի համաշխարհային օրը.... ամենաօրիգինալը, ամենուրախը, ամենահավաքականը, ամենա-ամենան.....
Ու դրա համար մի հատ բիիիիիիիիիիիիիիիիիգ շնորհակալություն Հրաչ Շահվերդյանին, Անուշ Անանյանին, Սյուզի Ասլանյանին, Գև Թոսունյանին, Նունե Գրգորյանին, Մանե Գրիգորյանին, Արմինե Բադալյանին, քուրիկիս ու ապերիկիս, աշխարհի ամենասիրուն ձիերին, իրենց խնամող շաաաատ բարի մարդկանց ու նաև տաքսու վարորդներին..... Ու բոլոր-բոլորին ովքեր իմ կողքին էին, պաչիիիիիիիիիիիկ.......
Ես աշխարհի ամենաուրախ 20 տարեկան աղջիկն եմ .....
Ամենամեծ երզանքներով ու նպատակներով մոծակը.....
2 Մեկնաբանություն:
:*** ու մեծ շնորհակալություն Մոծակիիիին, չտո զավարիլ ֆսյու էտու կաշու :Դ
aaaaaaaaaaaaa, xndreeeeeeeeeeem