Ֆուտբոլից ոչինչ չհասկացողների համար ֆուտբոլը պարզապես այն է, երբ 22  մարդ առանց դադարի վազում են գնդակի հետևից, մինչդեռ միլիոնավոր մարդկանց համար ֆուտբոլը մի ամբողջ կյանք է, իսկ սիրելի թիմի յուրաքանչյուր խաղ` իսկական տոն: 


Այնուամենայնիվ, ՄԱԿ-ի որոշմամբ նրանց համար նաև հատուկ տոն է սահմանվել: Դեկտեմբերի 10-ին ամբողջ աշխարհում նշում են ֆուտբոլի միջազգային օրը: 

Ֆուտբոլի մասին առաջին անգամ Չինաստանում են հիշատակում դեռ 2000 տարի մ.թ. առաջ:
Խաղը նրանք կոչում էին Ցու Չյու, այսինքն` հարված ոտքով,  և խաղի միջոցով չինացի զինվորները պահպանում էին լավ մարզավիճակը:

Հազարամյակների ընթացքում իբրև գնդակ, օգտագործվել են ամենատարբեր պարագաներ` թշնամու զինվորների գլուխներից մինչև մեր օրերի երազանք իդեալական ֆուտբոլի գնդակը:

Իսկ այ դարպասի ցանցի գործն ավելի հեշտ է, այն առաջին անգամ օգտագործել են Անգլիայում 1891 թվականին, թե չէ գնդակներն առանց այդ էլ ուր ասես թռչում են: 

Ֆրեդ Դևիս անունով մի անգլիացի, ֆուտբոլային մեկ սեզոնի ընթացքում մարզադաշտի մոտակա  գետից հանել է 130 գնդակ:

Ֆուտբոլ խաղում են բոլորը` բակի երեխաները, պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստները, երգիչները, հաղորդավարները, անգամ քաղաքական գործիչներն ու նախագահները, միայն վեց երկրում ֆուտբոլը պաշտոնապես արգելված է, այդ երկրների թվում են Աֆղանստանն ու Գրենլանդիան:

Ֆոտբոլ կարող են դիտել և խաղալ բոլորն անկախ նաև տարիքից. մեքսիկացի Էնրիկե Ալկոսերը «Ռեֆորմա Ատլետիկ» ակումբում խաղում էր մինչև79 տարեկանը, իսկ Գաբրիելա   Ֆերեյրան որպես ֆուտբոլային մեկնաբան սկսել է աշխատել 10 տարեկանից: 

Ֆուտբոլ սիրում են ոչ  միայն մարդիկ: Մի հոլանդացի ֆուտբոլային ողջ սեզոնի համար 2 տոմս էր գնել` մեկն իր, մեկն էլ իր շան համար:

Ֆուտբոլը հրաշքներ էլ է գործում: Բրազիլիա-Բելգիա խաղի ժամանակ ինդոնեզիական մի բանտում, օրինակ, պահակներն այնքան էին տարվել խաղով, որ չեն նկատել, թե ինչպես են փախել 48 բանտարկյալ:

 Իհարկե, ֆանատիզմը ուր ասես կարող է հասցնել մարդկանց` վերջերս դատարանը մերժեց մի բուլղարացու հայցը, որը ցանկանում էր իր անունը դարձնել Մանչեսթր Յունայթեդ:

Ֆուտբոլային առաջնությունների համար ծախսվում են հսկայական գումարներ, խաղերից ստացված եկամուտն էլ իհարկե չի զիջում իր չափերով:

Ֆուտբոլը միայն մարզաձև չէ, այն համախմբում է միլիոնավոր մարդկանց: Ֆուտբոլը հավատ է ու պայքար սիրելի թիմի, հաղթանակի ու հաջողության համար: Ուզում եք ասել, որ դուք այդ միլիոնի մեջ չեք և այս տոնն էլ բոլորովին ձեզ համար չէ... 

Քանի դեռ ֆուտբոլասերները մինչև լուսաբաց տոնում են իրենց օրը, դեկտեմբերի տասնմեկին էլ տանգոյի սիրահարները կարող են միանալ նրանց. Սա արդեն տանգոյի միջազգային օրն է: 

Տանգոյի սիրահարները ֆուտբոլասերներին գրեթե չեն զիջում իրենց քանակով, իսկ կրքերն այստեղ հասնում են գագաթնակետին: Տանգոն հորիզոնական ցանկության ուղղահայաց արտահայտությունն է, մի փոքրիկ կյանք, որ ձգվում է պարի ընթացքում, կնոջ և տղամարդու հակամարտություն:  Տանգոն արտահայտում է  կոնֆլիկտ, խանդ , սեր,  ատելություն և մարդկային այլ կրքեր:

Տանգոն Արգենտինայի` Բուենոս Այրեսի զարկերակն է, այստեղ նույնիսկ տանգոյի հուշաձան կա, որը ստեղծվել է գերազանցապես տանգոյի սիրահարների ջանքերով: Արգենտինյան տանգոն ավելի քան հարյուր տարեկան է, իսկ դեկտեմբերի 11ը տանգոյի արքա արգենտինացի երգիչ ու դերասան Կարլոս Գարդելի ծննդյան օրն է:

Տանգոյի ամենակարևոր պայմանն է` պարը ղեկավարում է տղամարդը, եթե կինը փորձի ղեկավարել, պարը մեռնում է, սակայն ասում են նաև որ  տանգոն պար-իմպրովիզացիա է, զույգը այստեղ մեկ ամբողջություն է , 2գլուխ, 4 ոտք և մեկ սիրտ, իսկ քայլերն արդեն կարևոր չեն:

  Տանգո պարելիս չեն ժպտում, չեն խոսում, անգամ միմյանց աչքերի մեջ չեն նայում: Իսկ պարի հրավիրում են հայացքով կամ շուրթերի թեթևակի շարժումով: 

Բարձրաձայն հրավերը կարող է  դիտվել իբրև վիրավորանք: 

Տանգո նույնպես պարում են անկախ տարիքից, պարում են ամբողջ աշխարհում և ապրում են այս պարով:

Տանգո՞, թե՞ ֆուտբոլ. որոշեք ինքներդ,  կարևորը տոնական տրամադրությունն է, իսկ այն կարելի է ստեղծել ամեն օր` անգամ առանց ֆուտբոլի ու տանգոյի...